- хастан
- [خستن]1. харошидан, ханҷол кардан; озурдан, маҷрӯҳ кардан2. халондан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ожадан — (ожодан // оҷидан) [آژدن // آژيدن // آجيدن] 1. халондан; сӯрох кардан (мас. бо тир, сӯзан ва ғ.), хастан 2. сӯҳон кардан, ҳамвор намудан 3. киноя. аз бахя кардан, дӯхтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сарзаниш — [سرزنش] 1. никӯҳиш, коҳиш, маломат, таъна; сарзаниш кардан 2. кит. халидан, хастан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
халонидан — [خلاندن // خلانيدن] шакли бавоситаи халидан; фурӯ кардан, даровардани чизи борики нӯгтез (сӯзан, хор, сим ва ғ.) ба ҷое, хастан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
харошидан — [خراشيدن] 1. пӯсти бадан ё рӯи чизи дигареро ба нӯги нохун ё ягон чизи нӯгтез хастан 2. озор додан, осеб расондан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ